Jutro piąty raz!
Cudownie, że ten film wrócił na ekrany.

Gigantyczne rozczarowanie.
Cóż, film zupełnie o niczym. Bo czy można "czymś" nazwać wątki interkontytnentalne powiązane przypadkowym przedmiotem? "Czymś" nie jest też dla mnie niezrozumienie. Choćby "Między słowami" przedstawia ten temat z większym wdziękiem. Rzemiosło filmowe również poniżej przeciętnej. Poza rolą Adriany Barrazy. Zaś za finałową scenę odjazdu kamery od okna w wielkim apartamentowcu powinno się reżysera ponakłuwać szpileczkami maczanymi w roztworze soli. Banał tak potworny, że aż wszystko boli.

"Prestiż" wbił mi się do pierwszej trójki ulubionych filmów!
Widziałem "Prestiż" dotąd trzy razy. Dziś planuję czwarty.
Po tych trzech seansach nie widzę żadnych dziur w scenariuszu, a mogłoby się wydawać, że tak skomplikowana struktura może służyć ukryciu luk. Nic z tych rzeczy!
Tym bardziej jestem zdenerwowany pominięciem Nolanów w oskarowej kategorii scenariusza adaptowanego. (Swoją drogą jakoś wcześniej mnie ominęło, że Christopher ma brata ;) ). Książka jest zupełnie inaczej zbudowana. I w swej oryginalnej postaci na film nieprzekładalna.
Najprzyjemniejsze uczucie już mam niestety za sobą. Ten moment, kiedy po pierwszym wyjściu z kina puzzle zaczęły wpadać mi w głowie na swoje właściwe miejsca, kiedy zacząłem sobie przypominać, sceny dokładnie prowadzące widzów do rozwiązania.
A zatem: "Czy patrzysz uważnie?"